Ministrant lub minister
(łac. ministro - służyć, posługiwać, pomagać) – osoba posługująca przy celebracji Mszy oraz przy sprawowaniu pozostałych sakramentów i sakramentaliów (np. błogosławieństwa, pogrzeby, oraz nabożeństw). Centrum życia każdej parafii stanowi Eucharystia. Miejscem jej przeżywania jest kościół. Przy kościele zawsze gromadzi się służba liturgiczna. Do niej właśnie należą ministranci. Wszyscy ministranci objęci są programem formacyjnym, który najogólniej można by streścić słowami: Wychowanie przez liturgię. Opiekunem Liturgicznej Służby Ołtarza jest ks. Marcin Kuczyński.

Czynności ministranta obejmują:
- posługę bezpośrednio przy ołtarzu
- posługę przy okadzaniu
- noszenie krzyża procesyjnego
- noszenie i podawanie księgi liturgicznej
- czytanie Słowa Bożego (lektor)
- śpiew psalmu responsoryjnego (psałterzysta)
- komentarz liturgiczny (komentator)
- odpowiedzialność za całość obchodu liturgicznego (ceremoniarz).

Kolory liturgiczne:
Wielość kolorów szat ma podkreślać charakter obrzędów liturgicznych oraz ideę rozwoju chrześcijańskiego życia w ciągu roku liturgicznego. Można powiedzieć obrazowo, że miłość Boża, przekazywana nam w Eucharystii mieni się różnymi barwami. Początkowo jedynym kolorem liturgicznym był biały. W XIII wieku ukształtował się kanon kolorów i prawie bez zmian pozostaje aktualny do dziś. Poszczególne kolory są przypisane do danego święta lub okresu liturgicznego. W dni bardziej uroczyste można używać okazalszych szat liturgicznych, chociaż nie są w kolorze dnia.
Kolor złoty - jako najbardziej uroczysty zastępuje więc w praktyce wszystkie inne. Oprócz wymienionych poniżej kolorów dopuszcza się zwyczajowo w święta i wspomnienia maryjne kolor niebieski.
Kolor biały - symbolizuje radość, niewinność, chwałę, nastrój świąteczny. Używa się go w okresie wielkanocnym i Narodzenia Pańskiego; w święta i wspomnienia Chrystusa Pana, z wyjątkiem tych, które dotyczą Jego męki; w święta i wspomnienia Najświętszej Maryi Panny, świętych Aniołów, Świętych, którzy nie byli męczennikami, w uroczystości Wszystkich Świętych (1 listopada) i św. Jana Chrzciciela (24 czerwca), w święta św. Jana Ewangelisty (27 grudnia), Katedry św. Piotra (22 lutego) i Nawrócenia św. Pawła (25 stycznia).
Kolor czerwony - symbolizuje miłość, przelaną krew męczenników, Ducha Świętego. Używa się go w Niedzielę Palmową, w Wielki Piątek, w Zesłanie Ducha Świętego, w Mszach ku czci Męki Pańskiej, w główne święta Apostołów i Ewangelistów i w dni świętych męczenników.
Kolor zielony - symbolizuje nadzieję. Używa się go w okresie zwykłym.
Kolor fioletowy - symbolizuje umartwienie, nastrój oczekiwania wypełniony pokutą i modlitwą. Używa się go w okresie Adwentu i Wielkiego Postu. Można go stosować w Mszach za zmarłych. Coraz rzadziej jako koloru żałobnego używa się koloru czarnego.
Kolor różowy - oznacza nadchodzącą radość po okresie pokuty. Jeśli jest taki zwyczaj, można używać go w tzw. niedzielę Gaudete (3. Adwentu) i w niedzielę Laetare (4. Wielkiego Postu).

Modlitwa przed Mszą Świętą:
Oto za chwilę przystąpię do Ołtarza Bożego,
do Boga, który rozwesela młodość moją.
Do świętej przystępuję służby. Chcę ją dobrze pełnić.
Proszę Cię, Panie Jezu, o łaskę skupienia,
by myśli moje były przy Tobie,
by oczy moje były zwrócone na Ołtarz,
a serce moje oddane tylko Tobie.
Amen

K. Wspomożenie nasze w Imieniu Pana. M. Który stworzył Niebo i Ziemię.

Modlitwa po Mszy Świętej :
Boże, którego dobroć powołała mnie do Twej służby,
spraw, bym uświęcony uczestnictwem w Twych
tajemnicach przez dzień dzisiejszy i całe me życie,
szedł tylko drogą Zbawienia.
Przez Chrystusa, Pana naszego.
Amen